آتشکده آتشکوه – محلات
بدون شک یکی از مهمترین آثار بجا مانده از دوران باستان در سرزمین کهن ایران، بقایای آتشکده آتشکوه نیم ور در استان مرکزی است. آتشكده آتشكوه نيمور محلات در 12 كيلومتري غرب دليجان در استان مركزي قرار دارد و متعلق به دوره ساساني است.
عظمت بنا به حدي است كه جزء برترين آتشكده‌هاي زردتشتيان جهان به شمار مي‌رود. این آتشکده در پنج کیلومتر جاده نیمور به دلیجان، بسوی‌معدن سنگ آتشکوه، روستای آتشکوه، ضلع شرقی جاده به فاصله سیصد متری بنای آتشکده در دامنه‌کوه نمایان است. مجموع آتشكده از سه بخش تالار اصلي (شرقي)، تالار غربي و راهرو تشكيل شده است
.
تالار اصلی یا شرقی آتشکده محل آتشدان و نیایش بوده و شامل تالاری مربع شکل که هر ضلع آن از بیرون ۱۲/۶۰متر طول دارد. این تالار دارای چهارستون مستحکم به ابعاد۲/۷۰در۲/۷۰ متر و به ارتفاع شش متر تا پای طاق بوده که از سنگ و ساروج ساخته‌شده و گنبد و طاق این‌بنای عظیم بر روی این چهار ستون استوار است.
دو سوی ستونها به طرف داخل تالار بصورت نیمدایره و دوسوی دیگر آنهابصورت مستقیم و دارای زاویه بوده و روی ستونها سردرهایی هلالی و گنبدی شکل وجود داشته که بخش عمده آن فرو ریخته است. با توجه به اینکه در پاطاقها آجر پخته بکار رفته، این احتمال وجود دارد که تمام سقف هم از آجر پخته سقف زده شده باشد. ظرافت بکار رفته در استفاده از سنگهای پاستون‌ها و ستونها به حدی است که هیچگاه دو بند سنگ بر روی هم قرار نگرفته است
تالارغربی ساختمان تالاری بطول۱۰/۳۰در ۵/۶متر بناشده که از طریق راهرویی به تالار اصلی متصل می‌شود. دیوارهای شمالی و جنوبی این تالار از سنگ و ساروج ساخته و حدود۱/۴۰متر عرض و ورودی اصلی به تالار شرقی به پهنای۵/۶۰ متر قرار گرفته‌است.
در دو طرف ورودی اصلی، دو ستون به قطر ۳/۴۰و دیگری۴/۴۰ متر با نمای بیرونی به شکل نیمدایره بصورت برج دیده‌بانی ساخته شده و در اطراف دو ستون اصلی، دوستون دیگر در جوانب آنها به طول ۳/۲۰در۲/۲۰متر وجود دارد. از ضلع غربی که به آتشکده می‌نگریم، چهار ستون بزرگ نمایان است که شامل ورودی اصلی و دو ورودی فرعی دراطراف بوده که به احتمال زیاد این ورودی ها دارای سردر و سقف و طاق آجری بوده که فرو ریخته است
راهروی اصلی که تالار مربع شکلی در ضلع شرقی مجموعه ساختمان آتشکده قرار است توسط راهرو اصلی به تالار غربی مستطیل شکل ارتباط می‌یابد. این راهرو هفت متر طول و۲/۸۰متر عرض دارد و احتمالا به دلیل بالا بودن سطح تالار اصلی از تالار غربی، چند پله استفاده می‌شده است. این راهرو علاوه بر اینکه ارتباطدهنده دو تالار بوده به مجموعه‌های شمالی و جنوبی هم ارتباط داشته است
راه‌هاي دسترسي آتشكده آتشكوه، 5 كيلومتري جاده نيمور به دليجان، به سوي معدن سنگ آتشكوه، روستاي آتشكوه، ضلع شرقي جاده به فاصله 300 متري بناي آتشكده تا جاده مزرعه كشاورزي، چشمه آب و رودخانه كوچكي است.
آتشكده آتشكوه به شماره 311 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است
دیدگاهتان را بنویسید