بقعه امامزاده احمد، يكي از بناهای ارزشمند شهرستان ابركوه و حرم و مزار يكي از عارفان و بزرگان مشهور به پيراحمد است كه به اعتقاد گروهي، از فرزندان امام هفتم شيعيان، امام موسی كاظم (ع) می باشد.
بنای امامزاده احمد از سطح خيابان و كوچه های اطراف، بالاتر است و در حال حاضر تنها راه دسترسي به آن، از طريق پله هايي در سمت شرق، امكان‌پذير است. بقعه مذكور داراي يك پيش فضاي سرپوشيده می باشد كه پس از گذر از آن، به فضای اصلي كه مقبره در آن محل می باشد منتهی می شود. آنچه در فضای اصلي خودنمايی می كند، طاق بلند و رفيع آن می باشد كه به صورت فيل پولش ساخته شده است. مصالح به كار رفته در بنای امامزاده احمد شامل خشت خام، كاه، گل و گچ می باشد.
با توجه به سبك معماری بنا، عمر آن به چهار تا پنج قرن پيش تخمين زده می شود. در جوار اين امامزاده مسجدی است كه قسمت اصلی آن داراي شبستانی طولانی است و در دو طرف آن صفه هايی بنا شده است. اين مسجد داراي محرابی است كه با اشكال هندسی گچبری شده، همچنين متن محراب با آجرهای كوچك مسدس و كاشی های معرق به صورت ستاره اي شش پر به ابعاد 180×90 تزئين شده است.
منبع: www.isna.ir
دیدگاهتان را بنویسید