در فرایند جابجایی بار و مسافر، ارایه خدمات الکترونیکی نقش کلیدی داشته و از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد. هدف ما در این مقاله ارایه مکانیزمی است که پارا فراتر از این روند گذاشته و بیان ایده ای است تا به کمک آن مسافران با استفاده از امکانات اینترنتی، به طور موثر با سهولت و با ایمنی و امنیت بالا تر و با بهره گیری از امکانات مناسبی مانند زیرساخت های مخابراتی و الکترونیکی، وب سایت ها و… از این فرایند استفاده کنند. گردشگری الکترونیکی نقطه عطفی بین گردشگری و فناوری اطلا عات است که هر دو پدیده از عمده ترین فعالیت های درآمدزا و مولد فرصت های شغلی در جهان است.مفهوم گردشگری الکترونیک شامل کلیه اجزای کسب و کار از قبیل تجارت الکترونیکی، تحقیق و توسعه الکترونیکی، تولید محتوای الکترونیکی و ارایه خدمات به صورت الکترونیکی است.
گردشگری مجازی ابزاری است که با آن یک علا قمند به گردشگری بتواند در کوتاهترین زمان ممکن با حداقل امکانات و پایین ترین هزینه و با دانش اندک ظرفیت های گردشگری یک کشور را شناسایی و با یک برنامه هدف دار و هدایت گر از سوی دولت و آژانس ها و مراکز به مکانی خاص مسافرت کند. توسعه این نوع گردشگری در مناطق و کشورهایی اهمیت تعیین کننده ای دارد که عمده ترین تاکید آن ها بر بازدید از میراث باستانی و سایر پدیده های دارای فرم و حجم و اندازه است. این نوع گردشگری برای انواع گردشگری از جمله گردشگری روستایی، گردشگری کشاورزی، گردشگری ساحلی و هر نوع گردشگری دیگر که هدف گردشگران از آن، استفاده از آب و هوا(اقلیمی) آفتاب، طعم غذاها و جذابیت هایی از این گروه باشد مناسب و پاسخگو نیست.
یکی دیگر از مسایلی که وارد جهانگردی شده راه اندازی تورهای مجازی است. این قبیل تورها به کمک تصاویر ویدیوئی وعکس های سه بعدی چشم اندازهای زیبایی را از محل سفر عرضه می کنند تا تمایل افراد برای انجام این مسافرت افزایش یابد. مسوولا ن تورهای مجازی معمولا عکس هایی را روی اینترنت به نمایش می گذارند که بسیار با کیفیت است و در یک صحنه می تواند تمام جزئیات یک مکان به خصوص را نمایان کند. محاسن این نوع گردشگری عبارتند از: طبق آداب و رسومی که بین بیشتر مردم دنیا وجود دارد افراد پس از سفر به یک منطقه تولیدات آنجا را به عنوان سوغات برای اقوام خود خریداری می کنند. این کار ممکن است با صرف زمان و هزینه فراوان صورت گیرد و در عین حال بسیاری از مسافران تولیدات خاص یک منطقه را به درستی ندانند.
اینترنت باعث شده تا تهیه این قبیل کالا ها بسیار آسان شود. افراد امروزه می توانند با مراجعه به سایت های موجود تمامی تولیدات مناطق مختلف جهان را مشاهده کرده و در صورت تمایل آنها را بخرند. همچنین برخی اعضای خانواده از جمله نوجوانان و جوانان بدون حضور والدین و بدون احساس عدم امنیت و بدون نیاز به مواظبت فیزیکی می توانند از جاذبه های کشورهای دیگر بازدید نمایند. اشخاص می توانند بلیت هواپیما، بلیت هتل و دیگر خدمات مورد نیاز خود را در اینترنت و بدون صرف زمان رفتن به شعبه های شرکت های مذکور خریداری کنند که این خود از مزایای گردشگری محسوب می شود و همچنین این نوع به خصوص گردشگری (گردشگری الکترونیکی) به افراد این امکان را می دهد پیش از آنکه به صورت فیزیکی سفر خود را آغاز کنند به صورت مجازی و از طریق ابزارهای اینترنتی وارد محل مورد نظرشان شوند و با در اختیار گرفتن برنامه های تلویزیونی، مقاله ها، گزارش های منتشر شده در نشریات کتب ها درباره آن مکان مزایا و معایب این سفر را در یابند و به راحتی در مورد انجام این سفر تصمیم گیری کنند. صرفه جویی در هزینه های سنگین سفر برای افرادی که توان پرداخت را ندارند و همچنین صرفه جویی در سوخت های فسیلی و زمان، نداشتن حد نصاب سن لازم، افرادی که ممنوعیت خروج ازکشور را دارند با این نوع گردشگری به هر نقطه ای که می خواهند می توانند سفر کنند.
گردشگری الکترونیک برای افراد مانند محققان که صرفا برای مطالعه بر روی یک مکان پر جاذبه از آن بازدید می کنند بسیار مفید است چرا که امکان بررسی و مطالعه را تا حدودی در محل زندگی یا تحقیق خود خواهند داشت. اما زیر ساخت هایی که برای گردشگری الکترونیک لا زم است عبارتند از: wedsite،visa e، رزرواسیون مراکز اقامتی، رزرواسیون مراکز گردشگری، رزرواسیون وسایل نقلیه. درکشور ما نحوه اجرای خدمات و سرویس دهی صنعت گردشگری هنوز سنتی است و شرکت های خدمات مسافرتی که سایت اینترنتی هم دارند بیشتر به این لحاظ است که سایتی داشته باشند.
ولی این که مخاطب بخواهد از طریق سایت سفر کند، کمتر روی می دهد و با توجه به جاذبه های فراوانی که در کشور وجود دارد، میزان گردشگران، بسیار کم است. اجرایی کردن گردشگری الکترونیک، به زیر ساخت های تکنولوژی نیاز دارد که به ما امکان می دهد تا تماس های تجاری ایجاد شود تا با عوامل فروش و فعالا ن گردشگری تماس مستقیم داشته باشیم. به کارگیری روش های جدید در گردشگری به زمانی بر می گردد که مشتاقان زیادی برای سفر وجود داشته باشد.
تبلیغات ما در کشورهای دیگر بسیاری اندک است و باید در رسانه های پربیننده اطلا ع رسانی کنیم.کشورهایی که امروز در گردشگری موفق شده اند مانند مالزی، ترکیه، سنگاپور و… از تبلیغ لحظه ای غافل نمانده اند. متاسفانه توان و بودجه آژانس هایی که تمایل دارند، از طریق تبلیغات به معرفی جاذبه های ایران بپردازند، بسیار کم است. یکی از راه های توسعه گردشگری توجه به زیرساخت ها است تا بتوانیم زمینه های لا زم را آماده کنیم. در حال حاضر، تقاضای مسافران برای رزرو بلیط، هتل یا تور در سایت های اینترنت اندک است. به همین دلیل اگر منظور ما از گردشگری الکترونیک شبیه سازی یک مدل است تا از دیگران عقب نمانیم، نمی توانیم به پیشرفت نائل شویم مگر آنکه زیرساخت ها را فراهم کنیم.
نویسنده : هدی عظیمی پور
دیدگاهتان را بنویسید