استان قم به علت مهاجر پذیر بودن داراى انواع زبانها و لهجه ها مىباشد. در منطقه نیروگاه، شهر قائم، زند آباد جمعیت کثیرى از ترکان ساکن هستند و به لهجه هاى زنجانى، تبریزى، همدانى، اردبیلى و … صحبت مىکنند.
در بخشهایى از شهر قم به خصوص ابتداى خیابان چهارمردان و یزدان شهر نیز اعراب سکونت دارند.
استان قم ۱۳۲ گویش گردآوری شده دارد و نمونه‌های باقی مانده آن بزودی گردآوری می‌شود.
۱۳۲ گویش در اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان قم گردآوری شد.
از ۱۶۰ روستای این استان ۱۳۲ نمونه گویشی گردآوری شده است که در میان آنها گویش‌های ترکی، ترکی قشقایی، کردی، خلجی، بختیاری و کله کوی شیرازی به چشم می‌خورد که گردآوری آنها به طول انجامیده است.
زبان رسمى مردم قم فارسى درى است که از قدیم الایام به این زبان تکلم مینموده اند. امروزه این گویش به لهجه تهرانى نزدیک مىشود و لهجه قمى اصیل بیشتر در میان افراد میانسال رایج است. اما مهاجرین ساکن این منطقه علاوه بر زبان فارسی به گویش و لهجه خاصی نیزسخن می‌گویند. مثلا عرب‌ها به زبان عربی ، افغانی‌ها به زبان پشتو و ترک‌ها به زبان ترکی. خلج‌ها که در فاصله سده‌های یازدهم تا چهاردهم در این منطقه اسکان یافته‌اند به گویش خاص خود تکلم می‌کنند که به گروه زبان‌های ترکی تعلق دارد . سایر گروه‌ها ترک زبان ایران به دشواری قادر به درک زبان خلجی هستند و زبان سخت و نا آشنایی است.