By مرضیه فلاح زاده سیاه چادر بافی
يكي از صنايع دستي کاربُردی ايران “سياه چادر بافي” نام دارد. سياه چادريكي از صنايع دستي عشايري و روستايي ايران است كه كاملا سنتي و به طور عمده توسط عشاير چادر نشين و از موي بُز بافته مي شود و براي سقف چادرها استفاده مي گردد.
روش توليد آن بدين صورت است كه ابتدا تارهاي چله را در روي زمين و در فضاي باز دراز كرده و شروع به بافت مي نمايند. تكنيك بافت سياه چادر از نوع ساده ترين و ابتدايي ترين دست بافته ها مي باشد، ولي به خاطر استفاده از موي بز به عنوان مواد اوليه، بالاترين كارآيي و كاربُرد براي چادر عشاير را دارد.سياه چادر در ابتدا به طول حدود 10 متر و عرض نيم متر بافته مي شود و از به هم دوختن تعدادي از آن، سياه چادر يا سقف چادر عشاير تهيه مي گردد.
موي بز در مقابل رطوبت باران وبرف بهم مي چسبد و مانع نفوذ آب و سرما مي شود، در گرما علاوه بر سايه غليظي كه دارد، الياف از هم فاصله گرفته و راه ورود هوا را باز مي گذارند، ضمن آن كه موي بز مانـــع ورود حشــــرات گزنــده نيز مي باشد. از انجا که سیاه چادر در موقع كوچ نيز به آساني جمع شده و قابل حمل و نقل مي باشد، بهترين پوشش براي چادر عشاير است.
روش نگهداری آن حفاظت آتش، سفید کننده های شیمیایی و اشیا ي نوک تیز و بُرّنده می باشد و براي شستشوي آن مي توان از آب ولرم و شوينده هاي معمولي استفاده نمود.