مهلو

مهلو

جواهرات در ایران از دیرباز به عنوان قطعه ای از لباس در میان اقوام مختلف مطرح بوده است. مردم ایل قشقایی و عرب های منطقه خوزستان واستان کهگیلویه وبویراحمد تمامی منطقه لرنشین و ترک بیشترین استفاده کنندگان از جواهرات بوده اند.

جواهرات در میان مردم قشقایی شامل گردنبند مهلو، گردنبند میخک، گردنبند مهره ای، عنبردان، قاب قرآن، النگو و دستبند مهره ای، گیسوبند و بازوبند است.مَهلو دانه بسیار معطر درختچه ای است در نواحی معتدل و سردسیری با رنگ سفید یا شیری و کوچک تر از دانه لوبیا که حتی مرور زمان از بوی خوش آن نمی کاهد.

زنان ایلات این دانه ها را جمع آوری یا خریداری می کنند و سپس آنها را سوراخ کرده، پس از خشک شدن گردنبند های جالب و زیبا درست می کنند.برای ساخت گردنبند مهلو دانه ها را در دسته های بیست تایی از هر رنگ در ۵ رشته ناهمگون کنار هم می چینند و سپس همه نخ ها را از یک مهره عبور می دهند. در سری بیست تایی بعدی جای رنگ ها عوض می شوند و معمولا نوع مهره ها را هم تغییر می دهند.

در وسط گردنبند هم پلاک یا سکه ای می آویزند. گردنبندهای مهلو و میخک جزو جهیزیه دختر خانم هاست. در ایران از دیرباز به عنوان قطعه‌ای از لباس در میان اقوام مختلف مطرح بود. بیشترین افرادی که از جواهر استفاده‌ می‌کردند، مردم ایل قشقایی بودند. مهلودر فارسى ((مهلب )) است .

به آن ((پیوند مریم )) و آلبالوى تلخ هم مى گویند. اعراب آنرا محلب مى نویسند.دهان بسته، پیوند مریم، حب المحلب گل آن سفید و هسته ى آن تلخ و بسیار خوشبو است .

و بقدر دانه ى نخود سبز بوده و پوست آن قرمز تیره و مغز آن سفید و تند و چرب است ، از روغن آن در عطرسازى استفاده مى کنند و در کوههاى سردسیر ایران است ، و بیشتر در آذربایجان و نهاوند عمل مى آید، مقوى حواس پنجگانه بوده و سینه را از خلط پاک مى کند ، خفقان و تنگی نفس را برطرف مى سازد و مقوى کبد و مسکن دردهاى داخلى هست .

 

منبع :رسانه مجازی نگاه