هتل تجاری یا تجارت هتلی
اکنون در دنیای پیش رو هرچه گام به جلو برمی داریم توسعه افکار عمومی و بدست آوردن آراء و خواست های فراوان بیش از پیش سخت تر می شود اما در صورتی که با تفکر سازماندهی شده و نگاهی به توسعه و گام به گام در جهت تعالی بیاندیشیم، می توان در گستره زمانی طولانی مدت، افکار را در جریان هایی طبقه بندی شده ذخیره نمود و یک به یک به آنها پاسخ داد . در دنیای امروز رشد تکنولوژی های روز و ابزار های هدفمند ،توانمندی شرکت ها و موسسات بزرگ را برای بدست آوردن آنچه که می خواهند ، تعریف نموده است .
یکی از ابزاری که در روابط بین المللی می تواند سهم عمده ای به لحاظ استراتژیکی و نمایش قدرت و نگاهی فراتر از آنچه که به آینده می شود دید؛ احداث، برقراری وایجاد امنیت در روابط تجاری و افزایش ضریب رضایت مندی طرفهای مقابل در میدان میزبانی است .
یکی ازاین ابزارکمک رسان رامی توان مکان های اقامتی و تجاری و تفریحی دانست ازاین روبااشاره به هتل ها از گذشته برای استفاده از رفاه در سطوح مختلف فردی و تجمعی کاربردهای ویژه ای داشته است به عنوان یکی از ابزار های تاثیر گذار نامبرد که در افزایش سود آوری و تهییج میهمانان بازرگان موثر بوده و برای استفاده های متعدد تئوریک بکاربرده می شود.
اما درتعریف آنچه می خواهیم داشته باشیم و آنچه که هستیم و آنچه که در اختیار داریم فاصله هایی است که باید بدرستی تحقیق ،تعریف وتطبیق داده شود تااینکه ازنتایج آن ضرورت ها،نیازهاونقاط ضعف وقوت شناسایی والویت بندی گرددوپس ازآن انتظاربرآورده شدن آغازی برای حرکتی توام وپایداروگام به گام را داشت .
در تعریف هتل تجاری می بایستی نگاه را بافرایند های مقطعی بررسی نمود چرا که در جامعه ایرانی تعاریف از برخورد ها و حضور شخصیت های تجاری و سیاسی ، حساسیت های فراوانی ایجاد نموده و حضور در چنین بستر هایی برای نخستین بار امکان جهت گیری ها و اعلام نظریات ویا نقدهایی انحرافی و یاصحیحی همراه است و چنانچه آغاز فعالیت ها همگام بارویکردی علمی وتخصصی باشدمی توان به نتیجه ای درست وکارآمد دست یافت .
لفظ ” تجاری ” به عنوان فعالیتی در قالب هتل ، در کاربردی نمودن اختیار ها براساس تعاریف قرارداده شده بسیار تاثیرگذار است و همچنین به موقعیت های مکانی و جغرافیایی با شرایط بین المللی ، توسعه ای و مهمترازآن صرف بودجه های لازم و کافی برای پیشبرد اهداف نیاز دارد که از این رو می توان تعریف ساختاری هتل های تجاری را به عنوان مرکزی برای استقرار هرگونه کسب و کار تجاری با قابلیت های انحصاری و در قالب (برند) ” هتل تجاری ” بیان نمود .
هتل تجاری مکانی است که از ابزار نوینی در کلاس بین المللی استفاده نموده تا با پیشکش آن ، تجارت جدیدی را برای عرضه توانمندی های خویش در قالب ها و فضای جدید و مکانی هایی همچون نمایشگاه ها ، مناطق ویژه ، مراکز استراتژیک اقتصادی و دوری از برخورد های عمومی و اجتماعی فعالیت خودرا آغاز کند و این یعنی در اختیار گرفتن انحصار ها در مفهومی کاملاً عملیاتی و دور از حاشیه های اجباری .
در این تعریف بصورت کاملاً نمی توان تعبیر درستی از مفهموم هتل تجاری به میان آورد چراکه با داشتن عنوان تحارت وبازرگانی به شکل هتل می توان برنامه های سود آور بسیاری را با قابلیت های نامتنهاهی تعریف نمود واین تنها ازباب اشاره به کلیات توانمندی و بهره برداری از موقعیت آن در شکلی جدید است .
باید برای ایجاد روندی درست در خلق نوآوری های مفید در بازارهای تجاری و استفاده از این تکنولوژی ،هتل تجاری را تبدیل به ارزشی مفهومی کرد تا از طریق آن بتوان سود آوری های بزرگ و غیر قابل باوری را بدون انتظار کسب کرد ونفوذی مویرگی در تجارت ، صادرات و حضور بازرگانان خارجی در تمامی مقاطع و عرصه های ملی و بین المللی داشت .
اکنون بایدسعی کنیم به ایجادارزش درنام تجاری برسیم تاتجارت هتلی در قالب هتل تجاری مفید واقع شود .
اگر در معادله ای مصرف کننده را مشتری و نیازمند به مزایای هدف هتل تجاری بدانیم و ارزش را به کارایی حضور تجارت فعال و واقعی تعریف کنیم ، تعریفی جدید از تجارت به سبک هتلی خواهیم داشت .
این موضوع را می توان به شکل زیر ارایه کرد :
مصرف کنندگان، نام های تجاری را بسیار دوست دارند، زیرا ارزش افزوده ای را در اختیارشان قرار می دهد. منظور، ارزشی ،علاوه بر محصول یا خدمات اصلی است که بعضاً به مهمترین انگیزه مصرف کنندگان برای خرید و یااستفاده ازآن محصول تبدیل می شود. از این نقطه است که مفهوم “نام تجاری” دچار ابهام می گردد.
به عنوان مثال، ما از توانائی یک نام تجاری در اشاره به تعلق یک گروه یا موقعیت خاص، آگاهیم .کارشناسان بازاریابی نیز معتقدند که توفیق و تجربه قبلی نشان تجاری، همه موضوع است.برای نشان این بستر بزرگ و پویایی ارزش تجاری و خلق آن می توان معیارهای درست وقابل درکی را تنظیم نمودو از این رو سه رویکرد را در توسعه علامت تجاری مورد بررسی قرار می دهیم.این سه نظریه عبارتند از:
۱) نشانه زیبا
۲) تثبیت آن
۳) خلق شخصیت
ـ به ظاهر، زیبایی علامت، به عاملی جهت تمایز تبدیل می شود.
ـ نظریه تثبیت نشان، ارزشهای تجاری و سایر مفاهیم دلخواه را به نام، نشان یا نظریه اضافه می نماید. روند منطقی جریان به این صورت است: مشتری ارزشی را که برایش عزیز است در پیام ما می بیند و بلافاصله احساس می کند که این همان “نام” تجاری است که مناسب اوست.
خلق شخصیت برای نشان تجاری ، بازاریابان در جستجوی خلق یک هویت انسان گونه، دارای شخصیت (حتی کاریزما) هستند که از قابلیت ارتباط با مشتریان برخوردار است
شیفتگان طراحی “علامتهای احساسی” نام تجاری، مدعی اند که آنها به روشی تقریبا مشابه احساسات رابه نام تجاری اضافه می نمایندوبه عنوان مثال، در تبلیغات “احساسات” را بر می انگیزند.
البته پیرامون خصوصایت ذاتی هتل هایی با برند تجاری نمی توان اینگونه برنامه ریزی نمود بلکه باید به مفهومی فراتر توجه داشت .
منطق اولیه برای توسعه یک “نام تجاری” با “ارزش افزوده” به نحو شگفت انگیزی مشابه منطق توسعه محصول است. در هر دو مورد ما برای مشتری ابزار یا روشهایی را ارایه می کنیم تا بوسیله آن، کارهایی راکه می خواهند انجام دهند. “علامت های تجاری” توأم با “ارزش افزوده”، ابزاری برای کمک به مصرف کنندگان در دست یابی به این اهداف هستند. این ابزار، عوامل کمکی و به زبان دیگر، عوامل کمکی اجتماعی هستند.
یک نام تجاری بدون وجود یک سناریوی کاربردی متقاعد کننده، نام تجاری نیست. گرچه ممکن است در ظاهر امر، نام تجاری به نظر برسد. شاید دارای نام، لوگو و هویت تصویری و سبک تبلیغات باشد اما مصرف کنندگان خواهان آن نخواهند بود زیرا بی فایده است.
ایجاد یک ارتباط پیش بینی شده با یک سود قابل حصول ،اساسی ترین مرحله ایجاد نام تجاری، خلق نقطه اتصال بین نام تجاری و دیگر مشخصات آن و یک سود منطقی است.
ـ شکل دهی یک “زمینه ذهنی” یک مفهوم یا یک اصل سازمان دهنده است.
خلاقیت درانتقال پیام”نام تجاری” در این رویکرد، از سمبلی متفاوت و در عین حال شناخته شده، بهره می گیرد. چنین “نشانی” ، مصرف کننده را قادر می سازد در بین نظرات جالب ،توجه کرده و یا یک احساس بسیار ویژه از خود بروز دهد .
ـ ایجاد یک جایگاه اجتماعی/ فرهنگی گام بعدی ایجاد “نام تجاری”، ایجاد موقعیتی است که مصرف کنندگان بتوانند به عنوان راهنما از آن استفاده نمایند.
ـ درنظرداشتن اهداف بلند”نام تجاری” ابزاری برای مصرف کننده ایجادمی کندکه وی راقادرمی سازددرزمینه اهداف متعالی ونیات والایی که خودبه تنهایی قادربه نیل به آنها نیست به فعالیت بپردازد.
ـ خلق یک دوست شفیق نام تجاری راهی است تا مشتری بواسطه آن به گونه ای رفتار نماید که خود یا جسارت آنرا ندارد یا حاضر به پرداخت بهای آن نیست.
کاربرد تمامی استعاره ها و پتانسیلی هایی که در خلق شخصیت ساخته شده برای نام هتل تجاری فرض شده است شاید ایجاد یک محرک را برای تقویت گام های بعدی در ذهن متبادرسازد اما اگر نگاهی به سایر صنعت های مشابه بیاندازیم و کاربرد فعالیت های تجاری جدید را در این مدل یعنی خلق هتلی تجاری با رویکردی که از تمامی فعالیت های تجاری بهترین پتانسیل آن را به انتخاب نموده است تا موفق باشد بسیار جای تامل دارد .
یکی از نمونه هایی که امروز بخوبی می توان از مدلی پرکاربد برای قرار گرفتن این پتانسیل هادیدبستر ها و بنگاه های اقتصادی پویایی می باشد که در قالب نمایشگاه های بین المللی شکل گرفته ورویکردی سیال و تجدید پذیر، به سرعت تک تک ثانیه ها دارند،اشاره کرد.
در تعریف و نگاه به خصوصیاتی که اکنون می توان نسبت به رویکر و فعالیت های هتل تجاری در نظر گرفت با استفاده از مدل برگزاری نمایشگاهی که از سیستم فرانچایز که یک مدل تجاری است و بر طبق آن امتیاز و امکان اجرا، بهره برداری و عرضه نام تجاری، محصول و شیوه تجارت از سوی دارند اصلی حق مالکیت در اعضای حق عضویت یا نسبت سود به سایرین واگذار میگردد. استفاده نمود .
در این مدل تجاری مالک اصلی دارای کلیه حقوق نام تجاری، نشان تجاری و شیوه عمل میباشد.هرکس که مایل به داشتن کس و کاری مانند مالک تجاری اولیه باشد با او وارد مذاکره میشود و پس از عقد قرارداد مانند کسب اولیه را برای خود راه اندازی می کند.
مالک فرانچایز که میتواند یک شرکت سهامی عام، خاص و یا حتی یک فرد باشد معمولا به صورت مستقیم اقدام به راه اندازی و اجرای کسب و کار نمی نماید و تنها به مدیریت، نظارت و تحقیق در زمینه راه های بقا و پیشرفت بیشتر میپردازد.
اگر برنامه ریزی برای پیاده نمودن چنین سیستمی را ترتیب دهیم تا ۶۰ درصد از موفقیت را پیوده ایم و برای رسیدن به ۱۰۰ درصدموفقیت نیازبه اجرای برخی فعالیت هاداریم تااهداف تجاری راپوشش داده ودریک راستاباشند .
نکته ای که می بایست در جهت رفع ابهام نسبت به عملکرد این مدل اقتصادی ارایه کرد این است که فرانچایز کرایه شغل بوده و نه سرمایه گذاری در یک کسب.بدین معنی که در صورتی که کسب های آزاد پس از مدتی صاحب نام و سبک کار خود می شوند و البته در کسب های فرانچایز بعد از پایان قرارداد عملا چیزی باقی نمانده و در صورتی که شرط تمدید مجدد در قرارداد ذکر نشده باشد و ارایه دهند به هر دلیلی از بستن قرارداد جدید سرباز زند گویا در این سال ها هیچ فعالیتی صورت نگرفته است.
در مدل فرانچایز یا به نوعی در مدل درآمد اقتصادی نمایشگاهی پارامتر های ذیل بسیار تاثیرگذار است :
۱) حق عضویت که برای هر مدل تجاری متفاوت بوده و به صورت معمول حق عضویت ثابت، درصدی از فروش کل (حال چه سود ده باشد چه با ضرر) میباشد دیده شده است .
۲) نیازمندی ها که برای به عضویت در آمدن در هر فرانچایز ارایه داده شده و حداقل نیازهایی را مطرح مینماید.که می توان به حداقل زیربنا،حداقل سرمایه،حداقل کارمند و همچنین نبود عضو دیگری در محدوده مورد نظر جهت راه اندازی را از متقاضی درخواست نماید و باید پیش بینی نمود که در این نمونه داشتن حداقل ها تضمینی بر پذیرفته شدن درخواست نمی باشد.
۳) قرار داد که می بایستی به صورت مدت دار و تحت شرایطی درست و منطقی تعریف شده باشد . البته در قرارداد های فرانچایز معمولا به صورت یکطرفه بوده و اختیارت و امتیازت بسیاری را به مالک اصلی میدهد
۴) تبلیغات که یکی از خوبی های و نقاط مثبت فرانچایز است . تبلیغات که هزینه سنگینی را در بر دارد بر عهده ارایه دهنده است و می توان با انجام یک تبلیغ گسترده باعث کسب مشتری شود.
۵) برگزاری دوره های آموزشی هر ارایه کننده حق فرانچایز با توجه به گستردگی و توان خود اقدام به برگزاری دوره های آموزشی در سطح های مختلف می نماید این دوره ها میتواند ساده همچون مشتری مداری تا پیچیده همچون مدیریت کسب باشد. البته در ارایه این مدل و بواسطه انتقال تجربه متخصصین فرانچایز برگزاری دوره های آموزشی در محل ، معمولا رایگان است و یا با هزینه بسیار کمتر نسبت به حالت آزاد ارایه میگردد.
۶) بررسی نیازهای بازار یکی دیگرازخوبی های فرانچایز بوده و ارایه دهنده آن با کار گیری متخصصین و انجام کنکاش میل و کشش بازار را شناسایی می کند و در نتیجه ارایه کننده سیست های خود را به سمت فضای سرپوشیده می برد و کلیه شعبه خود را برای مطابقت با میل بازار هماهنگ میکنند تا بتوانند در چرخه رقابت ها باقی بمانند.
سید رضا قندیلی
دیدگاهتان را بنویسید