گردشگری ایران

ایل قشقایی

استان فارس با توجه به وجود  تنوع اقلیمی،گیاهی و جانوری شرایط بسیار مساعدی را برای زیست عشایر فراهم نموده است.به طوری که می توان در نقاط مختلف آن شاهد حضور طوایف و عشایری با لهجه ها و زبان ها و همین آداب و سنن مختلف بود.یکی از ایلات  عشایر در استان فارس ایل قشقایی است.

قشقایی را بنا به نوشته ایرانشهربعضی ها از طوایف مغول و برخی دیگر یک تیره  از طایفه قدیمی که ساکن آسیای صغیر بوده (خلج)می دانند و معتقدند که غالب آنها از نواحی دور دست به فارس مهاجرت کرده اند.شاید دلیل آنهایی که قشقایی ها را از طایفه مغول یا ترک زرد پوست می دانند و معتقدند که غالب آنها از نواحی دوردست به فارس کوچ کرده اند این باشد که اولا  قضقایی ها ترک زبانند و کلمه قشقایی در زبان ترکی به معنی فرار است.دیگر آن که امروزه نام یکی از  تیره های قشقایی،خلج  است که از طایفه قدیمی ساکن آسیای صغیر می باشد.

این دلایل به تنهایی نمی تواند تاییدی بر طایفه مغول یا ترک زرد پوست ودن قشقایی ها باشد،خصوصا آن گه از نظر نژادشناسی مسلم شده که این طایفه سفید پوست و دارای خصایص نژاد آرین می باشد به هر صورت این طایفه از هر نقطه ای که آمده باشد بعد از ورود به خاک فارس و اختلاط با ساکنان آنجا دارای خصائص مردم نژاد آرین شدند.

تعداد طوایف قشقایی را حدود 90 ذکر نموده اند ولی طوایف عمده آن کشکولی ها،دره شوری و شش بلوک و فارسمیدان می باشد.

قلمرو کوچ آنها از مناطق آباده و اقلید مرسوم به سردسیر تا نواحی قیرو کارزین و فیروزآباد است.

 پاره ای از منابع آورده که این عشایر در زمان حکومت ایلخانان مغول و ازمنطقه ای مرسوم به کاشغر،در غرب سرزمین چین ،به این منطقه کوچانده شده اند.هم زمان با روی کار آمدن رژیم پهلوی و تلاش جهت ایجاد نظم و امنیت در منطقه ارس،این عشایر که رهبر آن به عهده صولت الدوله ،ایلخان بزرگ عشایر قشقایی بوده به شدت سرکوب و بعضا نیز یکجا نشین شدند.

لازم به ذکر است تمامی این عشایر تقریبا به زبان خاص خود تکلم دارند.

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *