By مرضیه فلاح زاده گنبد باز شکاری
بر فراز یکی از رشته‌های کوه کرکس بنایی زیبا مشرف به نطنز دیده می‌شود که گنبدی آجری و هشت‌ضلعی دارد و به «گنبد باز» مشهور است.
این بنای با ارزش میراثی که به شماره 644 در سال 36 ثبت ملی شده است مربوط به زمان شاه‌عباس و حکومت «نجم الدین محمود» بر نطنز است که بر تخت گاهی بر لاشه‌های سنگی کوه به قطر 5 متر و بلندی 80 سانتیمتر الی 3 متر بر بلندای قله کوهی 2 هزار متری عرض اندام می‌کند.
در کتاب زندگی شاه‌عباس نقل‌شده که در نیمه سال 1001 ه. ق هنگامی که شاه‌عباس از این مکان عبور می‌کرده تابه قزوین برود یکی از بازهای شکاری شاه به نام «بازوند» که خیلی محبوب شاه بوده در تعقیب کبکی به چاهی درهمان نزدیکی رفته و چون بال و پرش خیس شده نتوانسته با پرواز خارج شود و غلامان شاه این پرنده را از چاه بیرون آوردند و بر اثر سرمای هوا این باز در این مکان مرده و چون شاه به او علاقه داشته بر بالای کوه این بنای یادبود را ساخته که به گنبد باز یا بازوند معروف است.
این گنبد و طاق زیبا که اتاق و عمارت کوچکی هم دارد بنایی کوچک اما مستحکم است که برای دیدنش باید کمی رنج کوه‌نوردی را به جان خرید ولی در بالای کوه بنایی را خواهید یافت که خستگی را از تن شما با دیدن زیبایی آجرها و خشت‌های قدیمی و پی‌های سنگی مستحکمش در می‌آورد.
